บทที่ 0 มหาปราชญ์ - การมองโลกในแง้ร้ายต่อการจุติใหม่ในอนาคต

"27.42 วินาที - - ไม่ไหวแหะ"
ฉันคือ ไกอาส  กำลังพึมพำในความผิดหวัง

เจ้าสิ่งที่นอนกองอยู่ตรงหน้านี้คือศพของมังกรที่ได้ชื่อว่าแข็งแกร่งที่สุดในโลก เจ้านี้ได้ทำลายไป 3 ประเทศ ชื่อของมันคือ เจ้ามังกรแห่งการสังหารเทวะ ร่างกายที่เละเทะด้วยหลุมไฟยังคงมีขนาดใหญ่ประมาณ 20 เมตร ซึ่งถือว่ายังใหญ่อยู่มาก ถึงแม้ว่าจะเสียรูปร่างไปแล้วก็ตาม

และก็ 27.42 วินาที คือเวลาที่ใช้ในการโค่นเจ้านี่

--ช้าโคตร
จากที่ได้ยินมา ในที่ๆห่างไกลจากท้องฟ้าออกไป ที่เรียกกันว่า "อวกาศ" ดูเหมือนว่าจะมีมอนสเตอร์ที่เก่งกว่าเจ้านี้อยู่อีกมากมาย

ไม่ใช่แค่ 2 หรือ 3 เท่าที่เก่งกว่า ทั้งพลังชีวิต พลังป้องกันแข่งแกร่งกว่าเจ้านี้ 100 เท่า 1000 เท่า คนละเรื่องกับเจ้ามังกรนี่เลย เสียเวลา 27 วินาทีสำหรับเจ้ามังกรนี่นั้นหมายถึง เป็นไปไม่ได้เลยที่จะโค่น

มีสองเหตุผลสำคัญหลักๆเลย 1 ในนั้นคือ ตราสัญลักษณ์ ที่ฉันมี
ตราสัญลักษณ์ คือ สัญลักษณ์ที่ทุกคนต้องมีติดตัวมาตั้งแต่เกิด เป็นสิ่งที่บ่งบอกว่าคนๆนั้นใช้เวทมนตร์สายไหน แบ่งออกเป็น 4 สัญลักษณ์

เริ่มจาก ตราลำดับหนึ่ง นี่คือตราที่ฉันมี เป็นตราที่อ่อนแอที่สุดใน 4 อัน
คุณอยากรู้ใช่ไหมว่าทำไมมันถึงอ่อนแอที่สุด ตราลำดับหนึ่ง จะแข็งแกร่งสุดๆจนถึงอายุ 8 ขวบ แต่ว่าต่อจากนั้นจะแตกต่างกันไป ในระหว่างที่คุณอายุมากขึ้นพลังของตราสัญลักษณ์ก็จะปรากฎออกมา ต่อจากนั้นเมื่อคุณเป็นผู้ใหญ่ พลังของคุณจะนำหน้าตราสัญลักษณ์อื่นๆอย่างชัดเจน

แต่อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันฉันได้ถูกเรียกว่ามหาจอมเวทย์ เป็นจอมเวทย์ที่แข็งแกร่งสุดในโลกนี้ บางครั้งก็ถูกเรียกว่า "ปราชญ์" ไม่ก็ "เทพสงคราม" ฉันมาถึงจุดนี้ได้เพราะ ตราลำดับหนึ่ง ฉันเคยคิดว่าฉันสามารถที่จะแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างไร้ขีดจำกัด แม้กระทั่งเมื่อฉันถึงขีดจำกัดสูงสุดของพลังเวทมนตร์ฉันยังคิดว่าจะสามารถหาทางปลดล็อกกับมันได้

แต่ในความเป็นจริงมันช่างน่าเจ็บปวด 
เอาเข้าจริงๆแล้วฉันค้นพบวิธีการหลายวิธีที่สามารถก้าวข้ามพลังที่ฉันมีอยู่ในตอนนี้ได้
ทุกคนที่มีตราสัญลักษณ์อื่นสามารถทำได้หมดยกเว้น ตราลำดับหนึ่ง 

มันคือตราที่ฉันมีอยู่ตอนนี้และมันก็ไม่สามารถที่จะแข็งแกร่งไปมากกว่านี้ได้อีกแล้ว
ฉันใช้เวลาถึง 200 ปีก่อนที่จะรู้ตัวว่าฉันไม่สามารถจะแข็งแกร่งขึ้นไปได้อีก

หลังจากนั้นฉันก็ได้ค้นคว้าวิจัยถึง "หนทางการเปลี่ยนตราสัญลักษณ์" 
การวิจัยนี้มันง่ายมากๆ หากเอาไปเปรียบเทียบกับการใช้เวทมนตร์ต่อสู้

ไม่ต้องมาคิดวางแผนว่าศัตรูจะเล่นงานยังไงหรือจะตอบโต้ยังไง อีกอย่างงานวิจัยชิ้นนี้เป็นงานที่ฉันใช้เวลาน้อยที่สุดตั้งแต่เคยทำงานวิจัยมา

**"ไม่สามารถทำการเปลี่ยนตราสัญลักษณ์บนมนุษย์ได้"**

ฉันใช้เวลาแค่ 2 วันและอีก 2 ชั่วโมง ในการมาถึงบทสรุป
ในช่วงเวลาสั้นๆนั้น ฉันได้ทำการพิสูจน์ว่าไม่สามารถที่จะแข็งแกร่งขึ้นไปได้อีก

และช่วงเวลานั้นฉันได้ทำการกำจัดมอนสเตอร์ ก็คือเจ้าตัวที่นอนกองอยู่ ด้วยความหวังว่าอาจจะมีบางอย่างเปลี่ยนแปลงในขณะที่อีกใจหนึ่งรู้สึกยอมแพ้
ฉันทำการปลดผนึกมอนสเตอร์ที่ถูกผนึกมา 300 ปี เพื่อทำการต่อสู้
ไม่มีอะไรพิเศษ มอนสเตอร์ถูกกำจัดได้อย่างเหมือนเคย แต่ถึงกระนั้นฉันไม่รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงอะไรเลย รู้สึกเหมือนเหนื่อยฟรี

มันยังเร็วไปที่จะยอมแพ้
ตราสัญลักษณ์บนตัวมนุษย์นั้นจะได้รับทันที่เมื่อเกิด จะเปลี่ยนหลังจากนั้นเป็นไปไม่ได้ นี่คือต้นเหตุ
จะแก้ก็ต้องแก้ที่ต้นเหตุ เกิดใหม่ก็สิ้นเรื่อง 

เวทมนตร์เพื่อการจุติใหม่ฉันได้ทำเสร็จนานมาแล้ว เพื่องานนี้โดยเฉพาะ
เวทมนตร์นี้ยังไม่สมบูรณ์ เพราะมันจะแค่ทำการจดจำความทรงจำของชาตินี้ ไปจุติใหม่เท่านั้นและก็ไม่สามารถเลือกตราสัญลักษณ์เอง แต่ว่านั้นก็เพียงพอแล้วถ้ายังมีความทรงจำชาตินี้หลงเหลืออยู่

ก็แค่ฝึกอีกครั้งเพื่อเพิ่มพลังในชาติใหม่ ถ้ายังเกิดมาแล้วยังได้ ตราลำดับหนึ่ง อีก ก็จุติใหม่อีกครั้ง 
ฉันได้ใช้เวลาคิดไม่ถึง 2 วินาทีและก็ตัดสินใจเดี๋ยวนั้นเลย

ฉันได้ใช้เวทมนต์พื้นฐานกระจายจดหมายไปยังคนรู้จักที่มีไม่กี่คน โดยมีข้อความว่า "ฉันจะไปจุติใหม่อีกครั้ง โปรดไม่ต้องตามหา" และต่อจากนั้นฉันก็ร่ายเวทย์เพื่อทำการจุติใหม่โดยที่ไม่มีความลังเลพร้อมทั้งวิงวองขอตราสัญลักษณ์อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ตราลำดับหนึ่ง

...และอีกเหตุผลหนึ่งที่ฉันไม่สามารถจะแข็งแกร่งขึ้นไปได้ เพราะว่าฉันไม่มีกลุ่มเพื่อนที่จะต่อสู้ไปด้วยกัน

พูดง่ายๆก็คือเป็นพวกสันโดษ